"سخت‌کوشی" از ویژگیهای بارز علامه طباطبایی بود

به گزارش خبرنگار مهر، مراسم بزرگداشت و تجلیل از مقام استاد فقید علامه طباطبایی شنبه شب (30 آبان) با حضور اعضایی از خانواده علامه، برخی شاگردان و جمعی از مدیران عرصه فرهنگ در فرهنگسرای ابن سینا برگزار شد.

در ابتدای این مراسم مهندس عبدالباقی طباطبایی فرزند علامه با اشاره به شرحی از زندگی آن مرحوم، گفت: علامه در سال 1281 شمسی در شهر تبریز در خانه پدری پا به دنیا گذاشت.  چند سال پس از تولد، صاحب برادری شد و کمی پس از آن مادر و حدود پنج سال بعد نیز پدر از دنیا رفتند .

وی گفت: بعدها این دو برادر به مدرسه کلاسیک می‌روند و تا کلاس هفتم درس می‌خوانند و سپس وارد مدرسه طالبیه می‌شوند و ادبیات عرب و علوم انسانی را فرا می‌گیرند و در سال 1304 برای ادامه تحصیل وارد نجف اشرف می‌شوند.

طباطبایی در ادامه افزود: علامه می‌گفت وقتی به نجف رسیدیم نمی‌دانستم چه درسی باید بخوانم و پیش چه کسی هم برای درس خواندن باید بروم. آقا سید علی قاضی به ایشان در نجف به طور خصوصی  درس می‌داد. سید علی قاضی تأثیر زیادی بر علامه داشت و می‌توان گفت تربیت سیر و سلوک علامه توسط قاضی اداره می‌شده است.

فرزند علامه طباطبایی تصریح کرد: پس از فرمان منع صدور ارز از ایران در زمان رضا شاه، چون علامه از درآمد حاصل از اموال موروثی پدر گذران زندگی می‌کرد و چون امکان دریافت پول از ایران وجود نداشت وضعیت مالی سخت شد . علامه در قم ابتدا به تدریس فقه و اصول پرداخته و متوجه می‌شود زمینه تدریس این دروس در حوزه وجود دارد و پی می‌برد دروس قرآنی طرفداری ندارد و مباحث فلسفی نیز ضعیف است. لذا تصمیم می‌گیرد در این حوزه‌ها کار کند.

وی سخت کوشی را از ویژگیهای بارز علامه طباطبایی عنوان کرد و افزود: علامه روزانه حدود 14 ساعت کار می‌کرد و  تمام ایام سال را غیر از عاشورا مشغول به کار بود و این هم به عشق و علاقه علامه به سیدالشهدا برمی گردد.

آیت الله گرامی: علامه از عزت اجتماعی و ذاتی برخوردار بود

در ادامه این مراسم آیت الله گرامی از شاگردان علامه با اشاره به برخوداری علامه از منش ذاتی و منش اعتباری، گفت:  در مورد شخصیت باید توجه داشت که یک شخصیت ذاتی داریم و یک شخصیت اعتباری. اگر چه اعتبار هم مهم و با ارزش است باز آنها هم به ذاتیات بر می‌گردند. علامه هم از یک منش و شخصیت و عزت اجتماعی برخوردار بود و هم از عزت ذاتی.

وی افزود: علامه خصوصیت روحی بالایی داشت و عشق و محبت به خدا و خلق خدا در او موج می زد. ویژگی مهم علامه استقامت بود.

گرامی تصریح کرد: از ابعاد شخصیتی علامه سخن‌پذیری بود. این سخن‌پذیری در تمامی ابعاد بود و اگر کسی نظری داشت با حسن استقبال می‌پذیرفت. این موضوع برای تربیت شاگرد امری مهم است که علامه این کار به خوبی انجام می‌داد.

آیت الله گرامی در ادامه یادآور شد: عبادت و توجه علامه معطوب به ذات الهی بود. صفات به ظاهر متضاد در علامه جمع بود. در جایی شجاعت مثال زدنی داشت و در جایی خضوع و فروتنی و مهربانی. باید توجه داشت که چنین شخصیتی می‌تواند جمع این صفات متضاد شود و این صفات را به وحدت تبدیل کند. ایشان توجه به مبدأ داشت و در عین ارتباط از غیر خدا می‌برید.